In het NU
Een moment van totale stilte,
zonder gedachten of ruis.
Volledig leeg,
en toch aanwezig.
Aanwezig in het nu,
waar alles samenvalt,
waar het hart
tot rust komt.
Waar je voelt
wat je voelt,
hoort
wat je hoort,
ziet
wat je ziet.
In die leegte
ontstaat diepe vrede,
een verbondenheid
met het Hoogverhevene.
Zodra we de Bron van Liefde
buiten onszelf plaatsen,
maken we alles persoonlijk
Ik
Degene die ik was
ben ik niet meer.
Degene die ik nu ben
blijf ik niet
en degene die ik word
verdwijnt.
In deze voortdurende verandering
vind ik mijn bestaan en groei
en besta ik.
Je richten op het positieve,
zelfs als het moeilijk is.
De kracht van de zonnebloem
ligt in haar vermogen
om zich elke dag
naar de Zon te draaien.
Het Licht te omarmen
en de warmte op te nemen,
ongeacht de omstandigheden.
Het is het proberen waard….
Als je stil gecentreerd bent in je bewustzijn,
kun je zien ‘wat’ er aan je voorbijtrekt.
Waardeer het!
Het deed er namelijk miljarden jaren over
om aan jou te verschijnen.
Wanneer je ontspant en loslaat,
gebeuren er
twee krachtige dingen:
1. Je stopt met vechten tegen de zorgen die je bezighouden, wat innerlijke rust brengt.
2. Je laat jouw persoonlijke reacties op het leven los.
Loslaten betekent niet dat je je verantwoordelijkheden negeert, maar dat je ruimte creëert voor groei en acceptatie.
Een kans voor groei
Ken je dat gevoel van teleurstelling wanneer het leven niet loopt zoals gepland? We hebben ongeveer 80 jaar op deze aarde, vol kansen en opwindende avonturen. Maar waarom voelt het leven soms zoveel anders en eerder als een last?
Omdat het zelden verloopt zoals we willen. Tegenslagen brengen stress en zorgen met zich mee, waardoor we ons afvragen: hoe kunnen we dit avontuur ten volle benutten?
Wat als de sleutel tot het omarmen van het leven ligt in het accepteren van de realiteit zoals die is? Door te accepteren wat er nu is, kunnen we de stroom van het leven werkelijk omarmen en erop vertrouwen dat we elke ervaring kunnen gebruiken als - een kans voor groei -.
Dus, hoe zou jouw leven veranderen als je vandaag begint met het accepteren van de realiteit zoals die is? En dit te gebruiken als een startpunt van jouw ontdekkingsreis naar wie je werkelijk bent en op die manier je kansen volop te benutten.
Wat een rups
het einde noemt,
is voor de vlinder het begin.
Ontspan
Je gedachten razen voort
omdat het niet goed met je gaat.
Het probeert erachter te komen
hoe hij zich beter kan voelen,
door de dingen te willen begrijpen.
Als je je daarbinnen goed voelt, wordt de onrust minder.
Als je met iemand bent van wie je houdt,
ben je niet langer op zoek naar liefde.
Dan ervaar je de schoonheid van de liefde.
En als je je daarvan binnen goed voelt,
vraag je je niet langer af hoe je je goed kunt voelen.
Je ontspant gewoon
in de rustige, vredige staat van welbevinden.
Je maakt je niet langer druk om je gedachten en emoties.
Je ontspant en je geeft alle indrukken de ruimte die ze nodig hebben om het op te kunnen lossen.
Je geeft je over aan de werkelijkheid,
zoals die zich voordoet.
Je leunt achterover en neemt waar wat je ziet.
Gedachten en emoties zijn allemaal duidelijk
en op afstand zichtbaar en waarneembaar.
Je gedachten en emoties maken lawaai, dat hoort erbij.
Leun achterover, weg van hun lawaai,
geef het de ruimte, ontspan en laat het vrijkomen.
Schep afstand en laat los!
De weg naar inzicht
en verlichting
is voor iedereen
op elk moment
bereikbaar:
echte vrijheid,
leven en liefde
zit vanbinnen.
Trauma
Trauma is niet
wat er met je gebeurt,
maar wat er in je gebeurt,
als gevolg van
wat er met je is gebeurd.
Je hart
In het diepste van je wezen
ligt een schat verborgen "je hart",
dat van nature open is,
als een ongerepte rivier die vrijuit stroomt.
Maar soms, door het leven en zijn uitdagingen,
kunnen er obstakels ontstaan
die de vrije stroom van liefde verhinderen.
Als iets de stroom blokkert,
verspil dan geen tijd
aan pogingen om het water
om de blokkade heen te leiden....maar:
"Verwijder de blokkade"
Hetzelfde geldt voor de stroom van het hart:
verwijder de blokkades, en liefde....
wordt de natuurlijke staat van zijn.
Het leven wordt lichter
als je jezelf accepteert.
Je doet geen dingen meer
om de vruchten ervan
te kunnen plukken.
Ieder moment is heel
en volledig zichzelf.
Jouw gedachten
De sleutel tot innerlijke rust ligt niet zozeer in de omstandigheden die zich aan je voordoen, maar veeleer in de manier waarop je jouw eigen waarnemingen en gedachten aan die omstandigheden koppelt.
Leven in het NU...
Als we de realiteit van ons leven willen bevatten,
moeten we ontwaken voor het NU.
Anders kan een hele dag, zelfs een heel leven,
onopgemerkt voorbijglijden.
Je innerlijke kamergenoot - de stem in je hoofd
Je innerlijke kamergenoot is in staat alles en iedereen kapot te maken.
En dat gebeurt meestal ook.
Het is de bron van al je problemen.
Zolang de energie van je probleem je in de greep houdt,
kun je de oplossing ervan wel vergeten.
Vreemd genoeg wordt die stem nooit verantwoordelijk gesteld
voor de ellende die hij aanricht.
Hoe vaak heeft die stem het niet bij het verkeerde eind gehad?
Als iemand in jouw omgeving de hele dag
net zo tegen je zou spreken als de stem in je hoofd,
zou je het geen dag met die persoon uithouden.
Hoe lang geef je je innerlijke kamergenoot nog alle ruimte?
Rust
Ken je ook momenten waarop je helemaal niets ervaart?
Momenten waarop je vanbinnen helemaal stil bent?
En nog steeds aanwezig.
Geen geluiden van een innerlijke kamergenoot
- de stem in je hoofd -
Alleen maar rust, vrede en harmonie….
Waar geef je de voorkeur aan?
Moeilijkheden zijn nodig
De grote moeilijkheden waar we onderweg op stuiten,
belichamen juist die uitdagingen die we nodig hebben
om onszelf in volle lengte op te richten
en daarmee onze grenzen te overschrijden.
Zoals een mens denkt
in zijn hart....zo is hij.
We zijn letterlijk wat we denken,
waarbij ons karakter de volledige som is van al onze gedachten.
De mens beschikt over kracht,
intelligentie en liefde.
En is meester over zijn eigen gedachten, hij heeft de sleutel
tot elke situatie in handen
en draagt dat transformerende
en vernieuwende vermogen
in zich,
waardoor hij in staat is
om keuzes te maken.
Afscheid nemen van pijn
Maak van je hart geen opslagplaats van onverwerkte pijn.
Ontspan je, geef pijn de ruimte en laat hem het doorstromen.
Soms zul je door diepe dalen gaan
en zal er intense pijn naar boven komen.
Pijn zoekt altijd een uitweg.
Maak van je hart geen opslagplaats van onverwerkte verdriet.
Durf op elk moment onder elke omstandigheden
de pijn in de ogen te kijken.
Laat los, neem afscheid van de pijn.
En liefde en vrede zal je leven binnenstromen.
Hoog gespannen verwachtingen
Ze belt me en zegt meteen: het is gebeurd. Ik wacht even. Ze zegt opnieuw: dat, waar ik zo bang voor was is gebeurd. Zegt ze met een snik. Heb ik eindelijk mijn droombaan gevonden en voel ik mij mentaal zo goed. En nu ben ik niet blij. Het is niet wat ik had verwacht. Ik luister en zij vertelt het hele verhaal en zo nu en dan hoor haar diep ademhalen. Ze valt stil. Wat was je verwachting? Vraag ik. Dat ze gelijk aan de slag kon, gelijk de inhoud in en alle ballen in de lucht kon houden, zoals ze dat gewend was in haar vorige functie. En nu? Ze valt stil. Wanneer je aan een nieuwe baan begint is het vaak anders dan je vorige baan. Ja, ze denkt even na. Hoe ben je bij je vorige baan opgestart. Ze moet even nadenken en zegt: ja, anders dan ik ben geëindigd. Ze lacht: ja, echt wel. Hoe anders? Heel veel anders. Stap voor stap steeds meer taken gekregen en daardoor veel ballen in de lucht gehouden. En dat geeft haar energie. Ze lacht nogmaals. Er is een ander beeld ontstaan. We willen vaak te snel, het te goed doen en leggen dan de lat extra hoog. Voor wie? Voor wat? Wie vraagt dat van ons? Of zijn we het zelf?
Inspiratiesessie - Wie ben ik?
MFC Houtstek, Slochteren
Wie ben ik:
- is bewust te kijken naar wat er zich in het onbewuste afspeelt
- is de meest lastige vraag die je maar kunt voorstellen
- is het meest belangrijke thema
- waarover het minst gesproken wordt
- als je op zoek gaat ontdek je steeds weer een ander stukje van jezelf
- en het bijzondere is dat het je ook niet onbekend voorkomt
Vanuit oorsprong ben je één,
ontstaat pas later de verdeling.
Jij bent UNIEK
Een kastanje - zo hard aan de buitenkant - stekelig en ruw -
maar mooi en uniek aan de binnenkant en helemaal één!
Vrijheid is voor mij de zoektocht naar wie ik ben.
Vanuit oorsprong ben ik één
pas later in deze wereld ontstaat de splitsing van goed en fout.
Je hoort erbij of niet
je bent zwart of wit.
De zoektocht naar wie ik ben,
is bewust te kijken naar mijn onbewuste.
Naar dat wat niet zichtbaar is aan de buitenkant
maar van binnen gevormd is bij mijn oorsprong.
Terug naar het begin - naar wie IK ben -
Het leven te aanvaarden als een ontdekkingsreis.
Een reis met vele openbaringen
het biedt zich aan
om jezelf te ontdekken.
Aan jou de keuze
hoe je reist,
wat je bestemming is.
Of je een moeilijke of makkelijke weg kiest
met veel of weinig rustplaatsen.
Of je jezelf voorziet van voedsel en drinken
of dat je kiest voor honger en dorst.
Woestijn of paradijs
hemel of aarde.
Want ja, het leven heeft zo zijn uitdagingen.
De vraag is: hoe ga je ermee om….
Wie ben je dan?
Durf je jezelf te vertrouwen?
Het anders willen doen
De man zit tegenover mij. Een succesvolle werker. Hij heeft net een carriereswich gemaakt en is nu voorman binnen een groeiend bedrijf.
Ben jij een voorman, vraag ik. Ja, op papier zegt hij vrolijk en grapt…maar in praktijk? Het voelt niet zo. Wat is er dan wel, vraag ik? Hij grapt nogmaals, werk, zoveel werk en verantwoordelijkheid. Hij kan het allemaal handelen en wil het graag goed doen. Maar ergens loopt hij vast. Voor wie wil je het allemaal goed doen, vraag ik. Hij haalt diep adem.
Hij vertelt over zijn jeugd, over zijn broers, zijn vader en over hoe het nu is. Waar het telkens op vastloopt. Hoe hij zijn best doet om het anders te doen. Minder dwingend en autoritair en meer familiaire. We kijken samen naar het verleden en komen terug bij het heden. Het is hem nu duidelijk wat de oorzaak is en hoe het is ontstaan en wat dat met hem en de andere familieleden heeft gedaan. Hij kan er op een ander manier naar kijken....er is beweging...
Een nieuwe uitdaging
Een vrouw komt bij mij. Ze kan niet verder. Haar functie past niet meer bij haar. Het voelt zwaar. Alsof ze een zware rugtas op haar schouders draagt. Het is een last. Samen staan we stil en kijken naar wat er is en naar hoe het was. Oud verdriet komt boven drijven. Zij durft het aan te kijken. Vast te pakken en weer los te laten. Ze kan verder. Er is weer een toekomst.
We hebben opnieuw contact. Ze straalt. Ze heeft een andere functie binnen het bedrijf. Een nieuwe uitdaging, een nieuwe toekomst!